Ewangelicki kościół św. Antoniego powstał w 1785 r. w miejscu wcześniejszego niezbyt okazałego zboru. Utrzymany jest w stylu barokowym.
W 1835 roku dostawiono do niego nową trzykondygnacyjną, neoromańską wieżę z zegarem i trzema dzwonami. W roku 1876 miała miejsce gruntowna renowacja obiektu, podczas której zainstalowano nowe organy.
Świątynia powstała na planie prostokąta, posiada dwuspadowy dach kryty dachówką, wnętrze oświetlały dwie kondygnacje okien (teraz są zabite deskami). Boczne elewacje są pięcioosiowe natomiast środkowe partie ścian bocznych ujęte są lizenami. Wnętrze, typu salowego, obiegały dwie kondygnacje empor wspartych na drewnianych kolumienkach
Obok kościoła znajduje się dwukondygnacyjny budynek dawnej pastorówki z XVIII w. nakrytej dachem naczółkowym.
