Pierwotnie świątynia wymieniona była po raz pierwszy w 1305 r. Niestety spłonęła od uderzenia pioruna aż do fundamentów. Nową wybudowano w 1588 r.
W 1768 r. kościół został przebudowany a w 1834 r. ponownie uległ płomieniom. Zniszczona przez ogień została wieżą, zegar wieżowy i dzwony. Jednak już w 1839 r. kościół był ponownie użytkowany. Wieżę - w stylu neogotyckim - odbudowano dopiero w 1867 r.
Większość kościelnego wyposażenia kościoła pochodzi z XVIII w., z okresu przebudowy.
Do najciekawszych zabytków wyposażenia należy zaliczyć: drewniany krucyfiks z XVII wieku, cynowy krzyż ołtarzowy z 1844 roku, tarczę herbową z 1768 roku, dwa barokowe świeczniki paschalne oraz osiem posrebrzanych lichtarzy z XVIII.
Przed bramą kościoła stoi kamienna figura św. Jana Napomucena z roku 1760. Świątynie otacza mur, przy którym stoi kilka kaplic grobowych z I i II poł. XIX w.
